ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ:«ΔEN EXΩ ΓΝΩΜΗ.ΕΧΩ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ!»

«Οι μαθητές της Δυτικής Αθήνας συζητούν με τον ποιητή ΤΙΤΟ ΠΑΤΡΙΚΙΟ»

Την Τρίτη 19-1-2010 στο ΚΥΒΕ Περιστερίου και ύστερα από πρωτοβουλία της Αιμιλίας Βλαχογιάννη ( που είναι η σχολική σύμβουλος των φιλολόγων) διοργανώθηκε μια εξαιρετική εκδήλωση-συνάντηση μαθητών της Β΄Λυκείου από έξι λύκεια του Περιστερίου με τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο. Φυσικά ήμαστε κι εμείς εκεί ( σημείωση: η «δική μας» κα Κατσιβέλη ήταν συντονίστρια της εκδήλωσης, μαζί με την κα Παπαπάνου, νυν διευθύντρια του 3ου ΓΕΛ αλλά και αυτή «δικός μας» άνθρωπος!), σύσσωμη η θεωρητική κατεύθυνση της Β΄τάξης και αρκετά παιδιά της Γ΄(!) και ομόφωνα καταλήξαμε στο συμπέρασμα : Η συζήτηση αυτή ήταν για όλους μας (μαθητές και καθηγητές) ένα ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ από έναν άνθρωπο που αποτελεί ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ! Ιστορία πολιτική, κοινωνική, λογοτεχνική, ιστορία ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ!
Αν και είναι δύσκολο να σας μεταφέρουμε το ανθρώπινο κλίμα της συζήτησης, σταχυολογούμε από τα πολλά :
· Είναι ανθρώπινο να ζητάμε βοήθεια, ακόμα κι αν νιώθουμε εξαρτημένοι. Μόνο μέσω των «οφειλών» μπορούμε να ταυτιστούμε με τον άλλον.
· Δεν ξέρω αν είμαι σεμνός, δημοκρατικός πολίτης όμως – βαθιά δημοκρατικός- είμαι!
· Γράφουμε, χαιρόμαστε, απογοητευόμαστε και προχωρούμε. Η ζωή είναι ατέλειωτα SMS!
· Ο ενθουσιασμός δεν εξασφαλίζει ποτέ τη διάρκεια. ΄Εργο που διαρκεί απαιτεί συνεχή κούραση.
· Ευτυχώς που δεν μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω!
· Τα μεγάλα έργα προσφέρονται κάθε τόσο για «επανανακάλυψη».
· Όταν πίστευα ότι είχα τελειώσει με την ποίηση, που τη θεωρούσα μικροαστική σαχλαμάρα(!), ο Ρίτσος μου είπε στην εξορία που ήμασταν : «Αυτή είναι η μοίρα σου». ΄Εχω βαθύτατες οφειλές στον Ρίτσο.
· Η ποίηση πρέπει να είναι αυτοβιογραφική για τον αναγνώστη, όχι για τον ποιητή. Αν δεν το καταφέρνει αυτό, είναι «αυτιστική» και ξεχνιέται πολύ γρήγορα.
· Στην ποίηση, στη γραφή, αξία έχουν οι μικρές σιωπές, γιατί τότε κρίνεις τα πράγματα. Οι σιωπές είναι όπως οι παύσεις στη μουσική. Μια μόνιμη σιωπή- παύση είναι αυτοκαταδίκη.
· Η ποίηση είναι η πιο μειοψηφική τέχνη. Είναι η τέχνη που περισσότερο γράφεται και λιγότερο διαβάζεται!
· Η λειτουργία των ποιημάτων είναι στις συνειδήσεις, στην αισθητική και στην ευαισθησία των ανθρώπων.
Για το τέλος, μια αποκλειστική δήλωση του ποιητή! Σε ερώτησή μας ποια είναι η γνώμη του για την εκδήλωση, μας είπε : « Δεν έχω γνώμη. ΄Εχω ενθουσιασμό!»
Γράφουν οι :
Αθανασόπουλος Σπύρος
Αλεξανδρή Βάσω

Γκόλα Κατερίνα

Επιμέλεια : Μανουσάκη Ρεγγίνα - φιλόλογος

φωτο εκδήλωσης: Nικολούδη Κυριακή