Aυτός ήταν ο Ηλίας … μεγαλόψυχος, ευγενικός,ανθρώπινος.
Στο μεγάλο χώρο του κοιμητηρίου συγκεντρώθηκαν χωρίς καμία διαταγή από μόνα τους εκατοντάδες παιδιά.
Αμίλητη και σιωπηλή ξεκίνησε η νεκρική πομπή και ο τόπος έμεινε βουβός… μόνο η βροχή έπεφτε μονότονα στο λασπωμένο δρόμο.
Τα νεύρα τεντωμένα αλλά συμμαζεμένος ο νους. Θαύμασα τη λεβεντιά και την τόλμη της ψυχής όλων αυτών των παιδιών. Όμορφα ψηλά παλληκάρια κρατούσαν ψηλά, περήφανα το κεφάλι…. αλλά με μάτια βουρκωμένα.
Έδειξαν σεβασμό στο θάνατο παρά το μεγάλο πόνο και το τρανό παράπονο…
Η λαμπράδα των ματιών τους παγιδεύτηκε με την απορία στο βλέμμα τους, συννεφιασμένο και μουντό. Προχωρούν αγκαλιασμένα χωρίς ν΄αλλάξουν κουβέντα.
Μια σιγαλιά σαν ξέψυχη ανάσα….
Ο Ηλίας δεν απαίτησε τίποτα….
Οι φίλοι και συμμαθητές του τον κατέταξαν σε ξέχωρη θέση και κράτησαν στα φυλλοκάρδια τους τη μορφή και όλο το μεγαλείο της ψυχής του…
Στο μεγάλο χώρο του κοιμητηρίου συγκεντρώθηκαν χωρίς καμία διαταγή από μόνα τους εκατοντάδες παιδιά.
Αμίλητη και σιωπηλή ξεκίνησε η νεκρική πομπή και ο τόπος έμεινε βουβός… μόνο η βροχή έπεφτε μονότονα στο λασπωμένο δρόμο.
Τα νεύρα τεντωμένα αλλά συμμαζεμένος ο νους. Θαύμασα τη λεβεντιά και την τόλμη της ψυχής όλων αυτών των παιδιών. Όμορφα ψηλά παλληκάρια κρατούσαν ψηλά, περήφανα το κεφάλι…. αλλά με μάτια βουρκωμένα.
Έδειξαν σεβασμό στο θάνατο παρά το μεγάλο πόνο και το τρανό παράπονο…
Η λαμπράδα των ματιών τους παγιδεύτηκε με την απορία στο βλέμμα τους, συννεφιασμένο και μουντό. Προχωρούν αγκαλιασμένα χωρίς ν΄αλλάξουν κουβέντα.
Μια σιγαλιά σαν ξέψυχη ανάσα….
Ο Ηλίας δεν απαίτησε τίποτα….
Οι φίλοι και συμμαθητές του τον κατέταξαν σε ξέχωρη θέση και κράτησαν στα φυλλοκάρδια τους τη μορφή και όλο το μεγαλείο της ψυχής του…
Μαμά Ματίνα
23-2-2012
23-2-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου