Γιατί το σχολείο δεν είναι...''φυλακή''

Θαρρώ πως ήταν πριν 5 χρόνια όταν η ιδέα του περιοδικού <<της γάτας το κουδούνι>> έγινε πραγματικότητα. Από τότε έχουν γίνει πολλά τι να πρωτοθυμηθώ,τις εκδρομές τις συνεντεύξεις, τα βραβεία…

Εμπειρίες και αναμνήσεις που σαν και αυτές άλλες δεν έχω ζήσει και μάλλον δεν θα ξαναζήσω ούτε εγώ και ίσως ούτε και κανείς άλλος από τους πρώην και τους νυν συντάκτες…Ξέρετε είναι ξεχωριστό συναίσθημα να νιώθεις ότι ανήκεις κάπου,ότι σου δίνεται η δυνατότητα να εκφράζεσαι σε μια ηλικία που το έχεις τόσο πολύ ανάγκη να περνάς ένα μήνυμα στους άλλους, να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου…ή ακόμη το ότι συναντάς ανθρώπους που ίσως να μη σου δοθεί ξανά η ευκαιρία να τους ξαναδείς αλλά κυρίως το ότι κάνεις φιλίες τόσο δυνατές που ίσως κρατήσουν μια ολόκληρη ζωή..

Όλα αυτά όμως δεν θα σήμαιναν τίποτα ή δεν θα είχαν καν συμβεί αν δεν ήταν οι καθηγητές μας που μας υποστηρίζουν. Κάνουν τα όνειρά μας πραγματικότητα,δίνουν ζωή στις σκέψεις μας απελευθερώνοντάς μας από τη ΄΄φυλακή΄΄ του σημερινού σχολείου. ‘Ετσι ένα μεγάλο ευχαριστώ στους καθηγητές μας που είναι η ψυχή του περιοδικού, στον κ. Κοσμά Διονύση, την κ.Μανουσάκη Ρεγγίνα και στην κ.Αθανασοπούλου Σάντυ.

Βέβαια είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τι ακριβώς εννοώ και τι σημαίνει για το περιοδικό (ΜΑΣ!!) αν δεν το έχει ζήσει. Γι’ αυτό δημιουργήσαμε αυτό το Blog για να πάρετε ένα δείγμα της δουλειά μας και να ακούσετε… <<της γάτας το κουδούνι>> τελείως διαφορετικά!

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την εκπληκτική δουλειά του, τον Θεόφιλο Αξιώτη βασικό συνεργάτη και διαχειριστή του Blog.

Μητσέα Σταυρούλα
Αρχισυντάκτρια του περιοδικού